Deichkind (Deu) heeft in het beloop van het maken van zijn vier albums een mix geperfectioneerd van Noord Duitse Hip Hop, techno en kitscherige electro pop. Ze zijn beroemd of berucht voor hun extreme energievolle live shows met rubberen boten, confetti kanonnen en opblaasbare figuren.

Dungen (Z) haalt zijn inspiratie uit de jaren zestig en zeventig evergreen rock. Lange jam stukken, tamboerijnen, geklap met handen en fluiten zijn allemaal een integraal onderdeel van de muziek waarin je kan blijven hangen als een acid trip, samen  met deze internationaal gekoesterde band.

Get Well Soon (DK)schrijft hartstrelende liedjes met bizarre instrumenten en verscheidende minor akkoorden waardoor het doet denken aan een ontmoeting tussen Beirut, Radiohead en Tom Waits. Zanger Konstantin Groppers zijngeluid komt over met een serieusheid en wijsheid dat tegenstrijdig lijkt te zijn met zijn jonge leeftijd.

The Soft Pack (VS) speelt strak gecontroleerde post-punk met een ongelijkheid, monotonie en kalmte dat Lou Reed, Iggy Pop en Mark E Smith met een instemmende knik zouden beantwoorden. Simpele, ongepolijste liedjes die worden afgeleverd met een duivelachtige energie.

Marnie Stern (VS) bespeeld haar elektrische gitaar met  zo’n klasse dat ze lijkt op een vrouwelijke versie van Yngwie Malmsteen. Maar in plaats van het spelen van epische heavy metall, gebruikt zij haar talent voor het spelen van hyperactieve en charmerende indie rock, gevuld met vinger tikkende momenten.